شهرستان سروستان sarvestan

شهرستان سروستان sarvestan

شهرستان سروستان sarvestan

شهرستان سروستان sarvestan

سروستان گردی

سروستان

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری, جستجو

مختصات: شرقی′۱۴°۵۳ شمالی′۱۶°۲۹ / ۵۳٫۲۳۳غرب ۲۹٫۲۶۷جنوب / -۵۳٫۲۳۳;-۲۹٫۲۶۷ (نقشه)

سروستان
سروستان
اطلاعات
کشور :ایران
استان :فارس
شهرستان :شهرستان سروستان
بخش :مرکزی
جمعیت : (1390)۶۳۳۵۲
ارتفاع از سطح دریا :۱۵۵۷ متر
پیش‌شماره تلفنی :۰۷۱۲۵۲۲
متوسط بارش سالیانه :۲۲۰میلی‌لیتر
فرماندار :هادی صنعتی
نماینده مجلسدکتر اسماعیلی
رئیس سازمان گردشگری :راضیه راه‌پیما سروستانی
زبان گفتاری :فارسی
مذهب :شیعه
وب‌گاه :اولین پایگاه اینترنتی سروستان

سروستان یکی از شهرهای استان فارس در جنوب ایران است.

این شهر مرکز شهرستان سروستان می‌باشد. بخش مرکزی این شهرستان در ۸۰ کیلومتری جنوب شرق شیراز واقع است.از محصولات مشهور آن می‌توان به لبنیات(به خصوص دوغ)، پسته و زیتون اشاره کرد.

این شهر یکی از شهرهای استان است که در آن نفت نیز وجود دارد و پالایشگاه آن در دست احداث است.

محتویات

 [نهفتن

راه‌ها [ویرایش]

سروستان از شمال به منطقه ارسنجان، از شمال غرب به شیراز، از غرب به منطقه اکبرآباد کوار و کوار، از جنوب غرب به خفر، از جنوب به خاوران و تادوان، از جنوب شرق به فسا، از شرق به استهبان و نی‌ریز و از شمال شرق به دریاچه بختگان منتهی می‌شود. با توجه به منشعب شدن جاده‌ها در سروستان به سایر نقاط فارس ترافیک عبوری این شهرستان قابل توجه است.

این شهرستان در مسیر اصلی شمال به جنوب کشور قرار دارد و جاده شیراز - بندرعباس از آن عبور می کند.مسیر ۷۹ کیلومتری شیراز-سروستان به صورت بزرگراه شامل دو خط از هر مبدا می‌باشد.

جاده آسفالت غنبی به طول ۵۶ کیلومتر از سمت شمال این شهرستان را به بخش خرامه متصل می‌نماید. همچنین جاده سروستان-خاوران در سمت جنوب محور ارتباطی شهرستان‌های سروستان، استهبان و نی‌ریز به جهرم می‌باشند.

جاذبه‌های مذهبی شهرستان [ویرایش]

از جاذبه‌های مذهبی سروستان می‌توان از امامزاده شاه صفی الدین کوهنجان، امامزاده اسحاق، بقعه بی بی شریفه مهارلو، امامزاده خدیجه بانو مهارلو و قدمگاه کوه چنار مهارلو نام برد

بقاع متبرکه [ویرایش]

  • امامزاده سید علی ابن اسحاق واقع در روستای کت گنبد
  • امامزاده ابراهیم واقع در روستای نظرآباد
  • امامزاده ابراهیم واقع در روستای هزاردره
  • امامزاده شاصفی الدین واقع در روستای کوهنجان
  • امامزاده پیرچراغ واقع در روستای کمال آباد
  • امامزاده پیرغیب واقع در روستای شوریجه

جاذبه‌های تاریخی شهرستان [ویرایش]

کاخ ساسان، مقبره شیخ یوسف بن یعقوب سروستانی، مسجد جامع تزنگ، قلعه انگشت گبری، قلعه مخروبه برزو، عمارت پیر رباط(خانقاءقطب الدین اولیاء)، خرف خانه، شهر براته تپه تاریخی مجاور کوهنجان، شهر تاریخی پیر بیابان، حمام کوهنجان، کاروانسراهای متعدد نظیر شاه عباسی مهارلو و خیر آباد و…، قلعه‌های گوناگون روستاهای کته گنبد، کمال آباد، دولت آباد، نظرآباد، سعادت آبادو… که برخی از این آثار امروزه جزء آثار ملی ثبت شده است و برخی هنوز ثبت نگشته است. در اینجا به ترتیب الفبا به ذکر مختصری از این آثار پرداخته می‌شود. کاخ ساسان به علت پروازهای جت‌های آموزشی بر فراز آن در وضعیت بحرانی تخریب قرار دارد.[۱]

آثار تاریخی ثبت شده [ویرایش]

  1. امامزاده بی‌بی شریفه خاتون: این امامزاده در شهرستان سروستان در جنوب شرقی روستای مهارلو در میان باغات بادام واقع شده است. که مربوط به قرون متأخر اسلامی می‌باشد.
  2. قلعه انگشت گبری: در شمال شهرستان سروستان –انتهای جاده کمربندی سروستان به سمت فسا- واقع است. و مربوط به دوره ساسانی و قرون اولیه اسلامی می‌باشد.این اثر دارای آثار معماری جزیی و در داخل قلعه حصار و برج‌های اطراف است که جهت تشخیص بافت معماری آن نیاز به حفریات باستان‌شناسی می‌باشد. وجه تسمیه این قلعه روشن نیست ولی قدر مسلم مربوط به زردشتیان قبل از اسلام و امور دینی آنان بوده است و در داخل آن چاهی در دل کوه حفر شده است و بنا به اقوال عموم پر از استخوان مرده است متأسفانه کاربرد این قلعه روشن نشده است.
  3. تپه شرقی: این تپه‌های باستانی که مربوط به ازمنه پیش از تاریخ می‌باشد در شهرستان سروستان در میان باغات دهستان مهارلو واقع گشته که در ۵۰۰ متری جنوب جاده شیراز می‌باشد. تپه‌های باستانی و تل‌ها، همان سکونتگاه‌های گذشته بوده‌اند که رو به ویرانی نهاده و به تلی از خاک تبدیل شده و آثار و بقایای زندگی مردمان گذشته را در دل خود مدفون ساخته‌اند.
  4. تپه‌های امامزاده ابراهیم نظرآباد: در شهرستان سروستان-روستای نظرآباد – کیلومتر ۱۱ جنوب نظرآباد واقع است و مربوط به دوره ساسانی و اوایل دوره اسلامی می‌باشد.
  5. تپه‌های شهر برات: واقع در ۲۵ کیلومتری شهرستان شیراز که در شمال کوه قلعه گریخته قرار گرفته است. و مربوط به دوره اسلامی می‌باشد.
  6. تل برزو: در شهرستان سروستان قرار دارد و مربوط به دوره اسلامی می‌باشد.
  7. تل پوک: در شهرستان سروستان واز مناطق بخش کوهنجان است و دوره آن مشخص نمی‌باشد.
  8. تل سرخو: در شهرستان سروستان دهستان کنو –یک کیلومتری جاده سروستان به شیراز واقع گشته که به دوره اسلامی مربوط می‌باشد.
  9. تل شاهرخی مهارلو: در شهرستان سروستان ۲ کیلومتری روستای مهارلو واقع است که مربوط به دوران پیش از تاریخ می‌باشد.
  10. تل قلعه‌ای مربوط به دوران‌های تاریخی پس از اسلام است و در شهرستان شیراز، روستای کت گنبد واقع شده است.
  11. تل محمد حسنی در شهرستان سروستان در 5/1 کیلومتری غرب روستای کنو واقع گشته و مربوط به دوره اسلامی است. این اثر در 8/5/1381 جزء آثار ملی به ثبت رسید. [شماره ثبت: 6026]
  12. چهار طاقی پیر رباط در شهرستان سروستان واقع شده و مربوط به دوره اسلامی می‌باشد. این اثر در 25/12/1379 جزء آثار ملی به ثبت رسید. [شماره ثبت: 3397]در باغستان شمال سروستان که آبی خوش و گوارا دارا می‌باشد آثار عمارتی رفیع سنگی که متأسفانه امروزه بخش اعظم آن فرو ریخته است را می توان رؤیت کرد. این بنا دارای دیوارهایی بس رفیع بوده که قسمتی از آن تا زاویه سقف پا برجاست و معلوم است که آینه کاری و دارای سقفی بسیار زیبا و منقش بوده است. گفته شده قطب الدین اولیاء، دایی شیخ سعدی، از مشایخ صوفیه قرن 8هـ.ق در ان مکان سکنی گزیده و درهمین مکان به تدریس عرفان مشغول بوده است.
  13. خرفخانه های تنگ غنیبی درشهرستان سروستان کیلومتر 10 جاده سروستان به خرامه در سمت چپ جاده در ارتفاعات واقع است. این اثر مربوط به دوره اشکانی-ساسانی می‌باشد. در 28/6/1386 جزء آثار ملی به ثبت رسید. [شماره ثبت: 19735]
  14. قبرستان مهارلو در شهرستان سروستان، در جنوب شرقی دهستان مهارلو در میان باغات واقع است. که مربوط به قرون متأخر اسلامی می‌باشد. این اثر در 28/6/1386 جزء آثار ملی به ثبت رسید. [شماره ثبت: 19723]
  15. کاروانسرای خیرآباد شهرستان سروستان کیلومتر 20 جاده سروستان به شیراز، روستای خیرآباد واقع گردیده است و مربوط به دوره صفویه می‌باشد. این اثر در 25/8/1384 جزء آثار ملی به ثبت رسید. [شماره ثبت: 13743][۲]

دیگر آثار تاریخی [ویرایش]

  1. تپه دم قنات دهنو این اثر در شهرستان سروستان واقع می‌باشد. آنچه از قراین بر می‌آید این تل مربوط به دوره تاریخی است.
  2. تپه تاریخی نظرآباد این اثر در شهرستان سروستان قرار دارد. آنچه از قراین بر می‌آید این تل مربوط به دوره تاریخی است و به خاطر مجاورت با روستای نظر آباد به این نام خوانده شده است.
  3. تل پیر سلمان این اثر در شهرستان سروستان واقع شده است. از نظر قدمت این تل مربوط به دوره اسلامی است.
  4. تل جلو چرخی این اثر در شهرستان سروستان واقع شده است. قدمت این تل مربوط به دوره اسلامی بر می‌گردد.
  5. تل چاه دراز این اثر در شهرستان سروستان واقع است آنچه از قراین بر می‌آید این تل مربوط به دوره تاریخی می‌باشد.
  6. تل چاه شتری این اثر در شهرستان سروستان قرار دارد. قدمت این تل مربوط به دوره اسلامی می‌رسد.
  7. تل چرخی این اثر در شهرستان سروستان قرار دارد. آنچه از قراین بر می‌آید این تل مربوط به دوره تاریخی است.
  8. تل خزوکی این اثر در شهرستان سروستان قرار دارد. آنچه از قراین بر می‌آید این تل مربوط به دوره اسلامی است.
  9. تل دامادی این اثر در شهرستان سروستان قرار دارد. آنچه از قراین بر می‌آید این تل مربوط به دوره اسلامی است.
  10. نل سرو نخودی این اثر در شهرستان سروستان، روستای دهنو واقع شده است. قدمت این تل مربوط به دوره تاریخی می‌رسد.
  11. تل سنگ سیاه این اثر در شهرستان سروستان واقع است. آنچه از قراین بر می‌آید این تل مربوط به دوره نوسنگی است.
  12. تل عروسی این اثر در شهرستان سروستان قرار دارد. آنچه از قراین بر می‌آید این تل مربوط به دوره اسلامی است.
  13. تل علیجانی این اثر در شهرستان سروستان قرار دارد. قدمت این اثر مربوط به دوره اسلامی است.
  14. تل قلعه قنچین این اثر در شهرستان سروستان واقع است. آنچه از قراین بر می‌آید این تل مربوط به دوره تاریخی است.
  15. تل گود رحیم این اثر در سروستان قرار دارد. آنچه از قراین بر می‌آید این تل مربوط به دوره پیش از تاریخ است.
  16. تل مهارلو این اثر در شهرستان سروستان در روستای مهارلو قرار دارد. آنچه از قراین بر می‌آید این تل مربوط به دوران تاریخی پیش از اسلام است.
  17. تل مهر این اثر در شهرستان سروستان قرار دارد .آنچه از قراین بر می‌آید این تل مربوط به دوره ساسانی است.
  18. کاروانسرای شاه عباسی این اثر شهرستان سروستان قرار دارد و مربوط به دوره صفویه می‌باشد.
  19. قلعه هاونی این اثر در شهرستان سروستان قرار دارد. آنچه از قراین بر می‌آید این قلعه مربوط به دوره تاریخی است.
  20. تپه های خسرو آباد این مجموعه در شهرستان سروستان قرار دارد. آنچه از قراین بر می‌آید این تپه‌ها مربوط به دوره تاریخی می‌باشند.
  21. تپه های کوهنجان این محوطه در شهرستان سروستان قرار دارد. آنچه از قراین بر می‌آید این محوطه مربوط به دوره تاریخی است.
  22. تپه های مرشدی این محوطه در شهرستان سروستان قرار دارد. آنچه از قراین بر می‌آید این محوطه مربوط به دوره تاریخی است.[۳]

جاذبه‌های طبیعی سروستان [ویرایش]

منطقه مهارلو که یکی از ۷ منطقه برتر گردشگری کشور است در این شهرستان قرار دارد.[۴] دریاچه مهارلو مهمترین جاذبه طبیعی این شهرستان است. از دیگر مناطق طبیعی سروستان می‌توان به چشمه سرو نخودی نظر آباد، چشمه قمپ تزنگ واقع در روستای مؤمن آباد، چشمه غنیبی واقع در تنگ غنیبی کیلومتر ۱۵ جاده سروستان - خرامه، چشمه له یاسی (سهراب)واقع در روستای کت گنبد، باغ رباط سروستان، قدح فر در روستای نظرآباد، آب چشمه چنار، آب زنگی، آب محمد خالو، باغ حیدر، کوه زیره، آب گرم و چشمه معدنی و آب بیدک همگی واقع در دهستان مهارلو، آب مهارلو کهنه، آب شیخک در بکت، آب طلیکو مهارلو، آب باغک کت گنبد، آب امامزاده کوهنجان، چشمه آبخونی مهارلو، کمرزرد نظرآباد، بوته نور دولت آباد، چشمه انجیرک، چشمه نباتی کوهنجان، چشمه آبریز جبل کوهنجان و کوه چنار مهارلو اشاره نمود.

مناطق گردشگری شهرستان سروستان [ویرایش]

روستای هدف گردشگری کوهنجان [ویرایش]

روستای کوهنجان 55 کیلومتری جنوب شرقی شهر شیراز (در 25 کیلومتری شهرستان سروستان) واقع شده است. که از شمال به بخش خرامه و از جنوب به بخش خفر شهرستان جهرم و کوار، از غرب به شهرستان شیراز، از شرق به شهرستان سروستان منتهی می‌گردد. و جاده فرعی تنگ حشی، این بخش را به بخش کوار شهرستان شیراز و جاده شیراز- جهرم متصل می‌نماید. جمعیت این روستای خوش آب و هوا حدود 4000 نفر است. به دلیل وجود جاده‌های باستانی استخر- شیراز- سروستان- دارابگرد و جاده سروستان – کوار-فیروز آباد موجب اتصال و ارتباط کوهنجان با مناطق همجوار گردید و بعنوان معبر و مسیر عبور ایلات و عشایر کوچرو شناخته شده است. از نظر قدمت تاریخی بایستی گفته شود که کشف سفالها در محوطه تاریخی کوهنجان و مهارلو و سیف آباد در سال 1971 توسط باستان شناسان خارجی وجود شهری آباد متعلق به دوره هخامنشیان را نشان می‌دهد. بیشتر آثار، بناها و شواهد موجود نشان می‌دهد که کوهنجان در عصر ساسانی یکی از مناطق قدیمی فارس به شمار می‌رفته و با توجه به موقعیت خاص آن که در مسیر ارتباطات شمال، جنوب، شرق، غرب فارس و راه منتهی به تخت جمشید قرار داشته نقش فعالی در تجارت داخلی و خارجی داشته است که وجود جاده‌های قدیمی، قناتها، قلعه‌ها تپه‌ها و آثار مربوط به آن دوره تجلی این نقش می‌باشد. از سوی دیگر وجود ویرانه‌های شهر براته و گورستان باستانی در جوار آن و گورستان مهارلو و گورستان باستانی کوهنجان و همچنین وجود چشمه‌های موجود در مهارلو و کوهنجان چگونگی تکوین تمدن و زندگی را در این بخش منعکس می‌نماید.[پرونده:http://s2.picofile.com/file/7154658709/DSC09985.jpg]

روستای هدف گردشگری مهارلو [ویرایش]

مهارلو یکی از روستاهای شهرستان سروستان محسوب می‌شود که زیر نظر بخش کوهنجان اداره می‌شود. این روستا در 45 کیلومتری شهرستان سروستان واقع گشته است و حدود 3 هزار نفر جمعیت دارد. این روستا دارای جاذبه‌های گردشگری و تاریخی چشمگیری است که از آن جمله می‌توان به چشمه آب درمانی مهارلو که برای بیماری‌های پوستی مفید می‌باشد و از اقصی نقاط کشور بازدید کننده دارد. آب چشمه چنار مهارلو نیز جزء مناطقی است که کلیه کوهنوردان و مسافران را به سوی خود جذب می‌کند و مردم معتقدند که قدمگاه حضرت علی(ع) می‌باشد. چشمه آبخونی که در ضلع غربی مهارلو واقع است. آب زنگی، آب محمد خالو، باغ حیدر ، کوه زیره، آب بیدک و ... که از جاذبه‌های طبیعی روستای مهارلو محسوب می‌شوند و هر ساله تعداد بیشماری از دوستداران طبیعت را به سوی خود جذب می‌کنند. .[۵]

منطقه نمونه گردشگری رباط [ویرایش]

باغات رباط از قدیم الایام بخشی از سروستان و معروف به مزرعه رباط بوده است. همانطور که می‌دانیم واژه «رباط» به معنی کاروانسرا می‌باشد. آنچه که اذهان عمومی نیز بر آن ادعا دارند این است که در این منطقه کاروانسرا وجود داشته است. که در ضلع شمالی باغات رباط واقع بوده است. کشاورزان باغات معتقدند که ویرانه‌های موجود بخشی از آثار مسجد و حمام و مقبره می‌باشد که بقایایی از دوران ایلخانی می‌باشند. باغات تماماً سرسبز و شاداب و مملو از درختان ثمری می‌باشند (گردو، پسته، زیتون، انار سبزیجات) در این باغات همواره فعالیت آبیاری به صور مختلف قطره‌ای و سنتی در حال انجام است. بین محدوده باغات و کوهپایه‌های شمالی اراضی شیب حداکثر 5% وجود دارد که مناسب‌ترین محل برای اماکن گردشگری می‌باشند.

منطقه نمونه گردشگری چشمه تزنگ [ویرایش]

در 10 کیلومتری جاده سروستان به استهبان، آبادی کوچکی به نام مؤمن آباد وجود دارد. در این دشت بزرگ از سه طرف توسط ارتفاعات و کوه‌های بلند محصور شده است و از سمت غرب چشم اندازی بسیار زیبا را به نمایش می‌گذارد. این دشت زیبا در پایین ترین سطح برابر با 1648 متر از سطح دریا می‌باشد و توسط رشته کوه‌هایی محصور شده است؛ در سمت جنوب کوه نظر آباد با ارتفاع 2241 و در شرق رشته کوه دیگری با نقاط ارتفاعی تا 2500 متر و در شمال آن بیشتر به شکل پستی و بلندی‎‌های تپه ماهوری می‌باشد. در سرتاسر این منطقه از بادام کوهی نشانه‌هایی دارد و موقعیت و شرایط دامپروری را ندارد زیرا پوشیده از بوته‌های خار می‌باشد. در قدیم الایام در این مکان روباه، گراز، خرگوش، کبک، تیهو و ... وجود داشته است. ولی زیاده روی‌های مداوم در شکار موجب شده است امروزه به ندرت جانوری در این خطه دیده شود. اراضی مسطح، شیب کم، سه طرف از زمین به شکل کوهپایه، و در دو سمت کوهستانهایی با قلل مرتفع، جنس خاک قابل درختکاری و جنگل کاری، اینها همه شرایط مساعدی برای استفاده‌های گردشگری از این اراضی می‌باشد..[۶]

صنایع دستی [ویرایش]

هنرهای مردم منطقه از دیر باز قالی بافی، نمد مالی، کلاه بافی، ملکی دوزی، کوزه گری، دولچه سازی بوده که بعضی از آنها به دست فراموشی سپرده شده است.[۷]

ساختار جمعیتی [ویرایش]

جمعیت سروستان از لحاظ ساختاری ترکیبی از دو گروه فارس که بومیان منطقه‌ای می‌باشند و همچنین گروه عشایری که بیشتر از مناطق اطراف در دوران مختلف به منطقه وارد شده و ساکن گشتند می‌باشد. عشایر منطقه بیشتر از طوایف لر و ترک می‌باشند. از نظر شغلی درصد زیادی از مردم به کارهای خدماتی و کشاورزی مشغولند. گویش محلی با لهجه سروستانی نیز در منطقه رواج دارد.

سطح سواد [ویرایش]

با توجه به سرشماری نفوس و مسکن در سال ۱۳۸۵ ،۷۶درصد مردم شهرستان سروستان دارای سواد عمومی بوده و ۱۰٫۵ درصد دارای تحصیلات دانشگاهی می‌باشند.[۸]

وجود دو واحد دانشگاهی آزاد و پیام‌نور در این شهرستان در افزایش سطح تحصیلات عمومی منطقه نقش چشم‌گیری داشته است.

هنر و ادب فارسی [ویرایش]

از بزرگان هنر موسیقی ایران رضوی سروستانی است که از اساتید محمدرضا شجریان به شمار می‌رود.

مشاهیر سروستان [ویرایش]

سروستان در قدیم دارای رجال ارزنده‌ای بوده است، چون شیخ یوسف بن یعقوب سروستانی و محمد بن حسین البیضاوی و عمر بن علی البیضاوی که گر چه شرح زندگی و آثارشان در دست نیست ولی اخباری از آنان نقل گردیده است که این حقیقت را روشن می‌دارد که هر یک دانشوری گرانمایه در زمان خود بوده‌اند. شیخ یوسف سروستانی در محلی که امروزه آرامگاه ایشان می‌باشد به تدریس و فیض بخشی به اهل علم مشغول بوده است. این مرد بخشنده و کریم درب منزلش به روی همگان باز بوده است. که صحت این مطلب از ابیاتی که در بالای درب ورودی آرامگاهش نقر گردیده کاملاً مشخص می‌گردد. از دیگر مشاهیر این خطه، شیخ ابوالقاسم سروستانی می‌باشد. در کتاب فارسنامه ناصری تألیف حاج میرزا حسن حسینی فسایی در بخش بلوکات ذیل حرف (سپن)به نقل از کتاب مزارات شیراز آمده است که:«...شیخ ابو القاسم سروستانی سال‌ها در شیراز تدریس نمود و جماعت را از نتایج فکر خود بهره مند فرمود و هرگز فرمانی به کس نداد و خود خدمت خود را می‌نمود و در مدرسه خرابی منزل داشت که جز او کسی نبود... چون پادشاه زمان به زیارت آن بزرگوار رفتی از جا بر نخاستی و او را مواعظ حسنه تنبیه داشتی و صد سال تمام زندگی نمود و در حدود ششصد و اند وفات نمود...». و در کتاب آثار عجم تألیف میرزا فرصت شیرازی درباره شیخ ابوالقاسم سروستانی آمده است: «که وی از جمله افاضل و مشایخ عهد خود است و اتابک ابوبکر معتقد خدمتش بوده و از اهل آنجاست...» این مرد در سال 620 در گذشته و دارالسلام شیراز مدفون است. اتابک ابوبکر یکی از اتابکان مشهور سلسله سلغریان می‌باشد که به اهل علم و ادب گرایش زیادی داشته است تا جایی که مورد ستایش سعدی شیرازی قزاز می‌گیرد اما این مطلب باعث نمی‌شود که شیخ ابوالقاسم سروستانی اتابک را به پند و اندرز نگیرند و او در مقابل اتابک از جا بر نمی‌خاست و بر پا نمی‌ایستاد. که این مطلب نشانگر خصائل بزرگ و دانش گران این شیخ بزرگوار می‌باشد. از دیگر رجال مطرح بایستی از خوشنویسان بنام محمد بن عبدالله و ابراهیم بن عبدالله قاضی نام برد. در کتاب «بیاض تاج الدین احمد وزیر» که به سال 783 ه.ق تألیف یافته صفحاتی به خط «محمد بن عبدالله بن ابی بکر محمد سروستانی» که در تاریخ 30 رمضان 783 نگاشته شده اختصاص یافته و اوراقی دیگر از آن به خط «ابراهیم بن عبدالله قاضی در سروستان است که مورخ نیمه شعبان می‌باشد». از دیگر چهره های درخشان و مشخص عرفان و تصوف در سروستان آقای شیخ محسن سروستانی ملقب به صابر علی فرزند حجه الاسلام آقا محمد علی سروستانی می‌باشد که از علمای زمان خود بوده است. و از محضر حاج میرزا علی اقا شیرازی و در اصفهان در محضر ملا محمد ومیرزا جهانگیرخان قشقایی کسب علم و دانش کرده و در نجف اشرف و سامره از محضر مراجع بزرگ اسلام کسب دانش نمود تا این که به حکم مراجع زمان به مقام والای اجتهاد نایل آمد و به ایران باز گشت و در مدارس معروف شیراز نظیر خان و آقاباباخان به تدریس مشغول شد. از دیگر چهره‌های درخشان ملا علی محمد سروستانی فرزند حاج ملا طهماسب بن ملا خلف زیدونی کوه کیلویه‌ای بود. حاج ملا طهماسب در سروستان به ترویج دین مبین اسلام اشتغال داشت و به زهد و تقوا مشهور بود، ملا علی محمد به سال 1185 هـ.ق در سروستان به دنیا آمد و در حکمت الهی و طبیعی و کلام و فقه سرآمد فضلای شیراز شد و در اواخر عمر به ترویج علوم پرداخت و به سال 1260 هـ.ق. در همین قصبه در گذشت. نواده او ملاشفیع صدر (متولد 1270 هـ.ق) نیز از شکسته نویسان معروف زمان خود در شیراز بود.[۹]

پوشش گیاهی [ویرایش]

شهرستان بیشتر دارای پوشش گیاهی علفی و دو نوع درختی و درختچه ای شامل بنه، زبان گنجشک، بادام کوهی، ارس، زرشک، بلوط و … می‌باشد، همچنین دارای باغهای زیتون و پسته بوده بعنوان مثال می‌توان به نزدیک به ۲۰۰۰هکتار باغ پسته در شهرستان اشاره نمود.با توجه به رونق کشاورزی در این منطقه، سروستان یکی از تولیدکنندگان عمده گندم در استان فارس به شمار می‌رود.

منابع [ویرایش]

  • تارنمای سروستان [۱]
  • کتاب فارس‌شناسی، انتشارات خرد، شیراز،۱۳۸۶
  • ویکی‌پدیای انگلیسی [۲]
  • گزارش رسمی سازمان میراث فرهنگی شهرستان سروستان
  1. «پرواز جتها کاخ باشکوه ساسانیان را می لرزاند/ سروستان فریادرس ندارد»(فارسی)‎. مهر، ۴ شهریور ماه ۱۳۸۸. 
  2. گزارش رسمی سازمان میراث فرهنگی شهرستان سروستان
  3. گزارش رسمی سازمان میراث فرهنگی شهرستان سروستان
  4. «منطقه مهارلو فارس جزو ۷ منطقه ملی گردشگری کشور شد»(فارسی)‎. فارس، ۲۵ آذر ۱۳۸۸. 
  5. گزارش رسمی سازمان میراث فرهنگی شهرستان سروستان
  6. گزارش رسمی سازمان میراث فرهنگی شهرستان سروستان
  7. وب سایت رسمی سازمان میراث فرهنگی شهرستان سروستان
  8. سرشماری نفوس و مسکن،۱۳۸۵، اسناد موجود در فرمانداری سروستان
  9. گزارش رسمی سازمان میراث فرهنگی شهرستان سروستان